زنجیر تخت نقاله

زنجیر تخت نقاله

 

نقاله های زنجیری

نقاله های زنجیری یکی از کارامد ترین نقاله ها میباشند که استفاده های بسیار زیادی جهت انتقال قطعات انجام میدهند.

سه نوع زنجیر TTC اصلی وجود دارد. در نوع اول صفحه رویی یک جز لاینفک زنجیر اتصال است، در نوع دوم صفحه رویی روی زنجیر اصلی قرار می گیرد . در نوع سوم که قابل انعطاف یا multiflex یا EWAB نامیده میشود از اتصال کروی کی ایجاد انعطاف پذیری بالاتر استفاده می شود .
هر سه نوع در پیکربندیهای خاص موجود می باشند.

 

قیمت انواع زنجیر تخت نقاله

 

 نقاله های تی تی سی TTC

نوار نقاله های TTC غالبا در کارخانه های بطریهای شیشه ای و پلاستیکی استفاده می شوند. در ابتدا TTC فقط در نوع مستقیم موجود بود. این نوع TTC به صفحه های ثابت یا صفحه های انتقال برای تغییر جهت نیاز دارند.نقاله با سطح انعطاف پذیر جانبی، تنوع بیشتری به کانوایرهای زنجیری  بخشیده است. این زنجیرها اجازه می دهند کانوایرها نیز سریع تر حرکت کنند زیرا لبه های تغییر جهت منبع ناپایداری محصول بوده و سرعت انتقال را شدیدا کاهش می دهند.  TTCها در انواع پلاستیکی (مانند استیل اacety یا ® Delrin) فولادی با فولاد زنگ نزن موجود است. برخی سازندگان آنها را با فرمولاسیون پلاستیکی خاصی ارائه می دهند که دارای ®(MICROBAN) برای محدود کردن رشد باکتری می باشند. طرح نمونه برای چهار چوب کانوایر TTC، چهار چوب فولادی با فولادی زنگ نزن شکل داده شده، با نوارهای سایشی در بالا برای هدایت TTC، تکیه گاهی برای برگشت زنجیر و ریلهای راهنما برای حفظ محصول روی کانوایر است.

 

زنجیر تخت نقاله -زنجیر نوار نقاله

برخی سازندگان چهارچوب آلومینیومی اکسترود شده را ترجیح میدهند. نوار سایشی انتقال معمولا از پلی اتیلن با وزن مولکولی بسیار سنگین (UHMW) یا کشیده شده بر روی آلومینیوم اکسترود شده یا چهار چوب فولادی می باشند. دیگر پلاستیکهای اصطکاک پائین نیز مانند Arguto (چوب غنی شده با روغن و موم) برای زنجیرهای فولادی، فولاد ضد زنگ و فولاد نورد سرد شده و همچنین فاصله انداز چوبی برای زنجیرهای پلاستیکی استفاده می شوند. سه روش متداول برای طراحی تکیه گاه مسیر برگشت زنجیر عبارتند از تکیه گاه یک کفه با سطح کم الصطکاک (فرمیکا یا UHMW)، تکیه گاه غلتکی و تکیه گاه تخت UHMW (اکسترود شده مستقیم با منحنی). این نیز یکی از انواع روشهای موجود است. همانطور که یک سیستم تولیدی گسترش می یابد، کانوایر ممکن است بسیار طویل شود.

در این وضعیت گاهی لازم است انتقال محصول به کانوایر دوم انجام شود. این امر معمولا توسط لبه های انتقال موازی یا جانبی انجام می شود. در استفاده از کانوایرهای TTC، انتقال محصول از یک زنجیر به دیگری باید به نرمی انجام شود. این کار برای پایداری محصول، حفاظت و جلوگیری از توقف سیستم در اثر گیر کردن لازم است. انتقال موازی حداقل هزینه را دارد و ساده ترین روش برای انتقال محصول است. اگر چه از نظر تئوری آسان است، ولی باید دقت شود که رشته های زنجیر با همدیگر هم تراز بوده یا زنجیر دریافت کننده کمی پائین تر باشد. فاصله بین زنجیرها باید به حداقل برسد، ریلهای راهنما باید تنظیم شوند تا انتقال به نرمی انجام شود. سرعت را باید به دقت در نظر گرفت.

 

 

کاربرد زنجیر های تخت نقاله

وقتی TTC برای اولین بار ارائه شد فقط می توانست در یک خط مستقیم کار کند. وقتی لازم بود جریان عبور محصول در گوشه ای بچرخد، محصولات باید به کانوایر دیگری منتقل می شد. این موضوع به روشهای خاص برای انجام انتقال نرم نیاز داشت. دو روش اولیه برای تغییر مسیر وجود داشت. استفاده از لبه ثابت  و انتقال با میز گردان.
برای یک جابجایی نرم ، لبه ثابت باید طوری نصب شود که کاملا هم تراز یا کمی بالاتر از کانوایر دوم و در بالاترین موقعیت و تری چرخ زنجیر باشد. لبه ثابت باید در انتهایش اندکی شیب دار باشد و تا حد ممکن نازک باشد. به طوریکه ورود و خروج محصول از کنار آن بدون اختلال و به نرمی انجام شود. اساس انتقال با میز گردان نیز همین است . تنظیم این میز برای انتقال نرم محصول دشوار است. لبه میز گردان باید پخ بخورد به طوریکه هیچ لبه تیزی که محصول به آن گیر کند وجود نداشته باشد. میز گردان باید اندکی بالاتر از کانوایر تحویل گیرنده باشد. حرکت دورانی میز گردان توسط یک گیربکس کوچک متصل به چرخ زنجیر کانوایر تحویل گیرنده تامین می شود. در حال حاضر کانوایر TTC هم با حرکت مستقیم و هم با انعطاف جانبی موجود است. زنجیر انعطاف پذیر جانبی بسیار گرانتر است و بنابراین فقط در جائیکه لازم است استفاده میشود.

 

 

انواع نقاله های زنجیری تخت TTC

 

دو نوع طبقه بندی اولیه برای کانوایرهای TTC انعطاف پذیر جانبی وجود دارد : مورب و تيغهای. این عبارات اشاره به چگونگی درگیری زیر زنجیر با نوار سایش در قوسها دارد. زنجیر مورب از درگیری به شیوه دم چلچله ای برای نگه داشتن زنجیر در مسیر قوس استفاده می کند. در حالیکه در نوع تیغه ای از لبه های تیغه ای که زیر نوار سایش مسیر را می پیماید استفاده شده است. کانوایرهای TTC محدودیت حداقل شعاع قوس را دارند.

برای مثال اکثر زنجیرهای  TTC با پهنای” 1.2- 4 تا 7 اینچ دارای حداقل شعاع انحنای خط مرکزی “24 میباشند. زنجیرهای “10 و “12 حداقل شعاع انحنای خط مرکزی “30 را دارند.

زنجیری با پهنای ” 1/4- 3شعاع انحنای خط مرکزى “18 دارد که همانند زنجیرهای غلتکی می باشند.

وقتی قطعات کوچک باشند و یا محصول روی زنجیر انعطاف پذیر جانبی ناپایدار باشد، باید به این موضوع توجه کرد. تکه های متصل به هم در زنجیر حرکت مستقیم، مستطیلی بوده و حداقل فاصله بین اتصالات در تمام پهنای اتصال وجود دارد.

پهنای اتصالات در زنجیر انعطاف پذیر جانبی به سمت بیرون کم می شود تا اجازه چرخش به کانوایر را بدهند و در زنجیر پهنتر فاصله بیشتری بین اتصالات مجاور در بیرون قوس وجود دارد. هنگامیکه زنجیر وارد قوس می شود،

 

فاصله بین زنجیر ها

فاصله داخلی تکه های متصل به هم کمتر و فاصله خارجی آن بازتر میشود. این فاصله می تواند موجب افتادن قطعات کوچک یا ناپایدار شود. در این موارد بهتر است از دو یا سه زنجیر باریک تر به جای یک زنجیر پهن تر استفاده کرد.

برای نمونه به جای یک زنجیر با پهنای “10 از دو زنجیر “1.2- 4 یا سه زنجیر “1/4 – 3 استفاده شود. کانوایرهای قابل انعطاف نیز همانند کانوایرهای مستقیم، تنوع طرح دارند.

در کنار طرح چهارچوب، تنوعی از طرحهای نوار سایشی نیز ارائه شده است. نوار سایشی میتواند یک سری از مقاطع ماشینکاری شده از جنس UHMW ) ، Ceramp حاوی دانه های شیشه که معمولا سبز رنگ است) باشد.

برخی از سازندگان از نوار سایشی فولاد سخت شده و سنگ خورده استفاده می کنند. نوار سایشی از پلاستیک سخت ماشینکاری شده نیز موجود است. سازندگان از موادی نظیر UHMW، نیلاترون Nylatron، سرام- پی Ceram – p یا درلین Derlin استفاده می کنند.

از آنجا که این قطعات با تلرانس دقیق ساخته می شوند، وقتی سعی شود یک قوس سریعا بدون انجام ماشینکاری یا مونتاژ دقت بالا آماده شود می توان از این قطعات استفاده نمود.

 


صنایع کوبن پیچ

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا