نوار نقاله های صندوقه دار/مشخصات و ساختمان آن ها

نوار نقاله صندوقه دار

ساخت و استفاده از اولین نوار نقاله صندوقه دار به سال ۱۹۵۵ برمی گردد. در این زمان باربری قائم کرومیت و منیزیت با نوار نقاله های صندوقه دار به عنوان جایگزینی برای الواتورهای صندوقه دار مطرح شد. امروزه این سیستم باربری برای بالابری مواد از عمق حداکثر ۵۰۰ متری گسترش یافته است. هدف باربری حجم زیاد مواد با سرعت های نسبتا بالا از یک ایستگاه بارگیری افقی و حمل در یک مسیر قائم به بیشترین ارتفاع ممکن بوده است.

ساختمان نوار نقاله صندوقه دار

تمام نقاله های صندوقه دار طرح ساختمانی مشابه دارند. عضو کششی از دو نوار سیم فولادی بدون انتهای موازی؛ که قابل مقایسه با لبه آزاد نوار نقاله های دیواره دار است تشکیل یافته است. این دو نوار توسط میله های عرضی مستحکم با مقطع مثلثی به یکدیگر متصل شده اند. میله ها عملکرد هدایتی داشته و به مرکزیت نوار کمک می کسد. صفحات حاسی صندوقه ها فولادی و کف آنها لاستیکی با تقویت الیافی است و امکان حمل مواد خیلی ساینده را با حداقل سایش و پارگی فراهم می کند. میله های عرصی و صدوقه ها به طور مستقل قابل تعویض هستند.

اتصال میله های عرضی به نوار توسط پیچ انجام می شود. به هر میله ۸ پیچ متصل می شود. شکل انحصاری صندوقه ها استفاده از لولا را غير لازم می سازد. انحای نوار در هر دو سمت توسط چرخهایی با سرعت تا m/s ۴ امکان پذیر است. در این سیستم نیر در بخش قائم نواره قرقره های نگهدارنده یا اجزاء مکانیکی دیگر وجود ندارد، در نتیجه، باعث کاهش اساسی افت های لصطکاکی و صرفه جویی در انرژی می شود.

مزایا و معایب نوار نقاله صندوقه دار

مزایای سیستم عبارتند از :

_قابلیت بالابری از عمق تا ۵۰۰ متر
_ نیاز به فضای کوچک
_قابلیت حمل مواد خیلی ساینده (مانند سنگ آهن، کرودوم، گراول، ماسه)
_قابلیت کار در درجه حرارت های بالا (۴۵۰C تا۹۰۰)|
_عدم نیاز به وسایل نگهدارنده در طول مسیر قائم
_کار بدون گردو عیار، نرم و با سازگاری زیست محیطی

معایب سیستم عبارتند از:

_بالا بودن سرمایه گذاری اولیه
_ تحهیزات نسبتا پیچیده، نیاز به انواع خاص از طبلکها، قرقره ها و … دارد.
_ وجود مواد چسبنده و مرطوب مشکل آفرین است زیرا تمیز کردن نوار از ایں مواد بسیار مشکل است.